بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر... کلام امیر المومنین علی(ع): زبانت به همان دعوت می کند که به آن عادتش داده ای و نفست همان می خواهد که به آن الفتش داده ای. (غررالحکم ح 4147 ص 21) بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر.... ولادت امام موسی ابن جعفر(باب المراد ، امام کاظم) بر امام زمان (عج) و همه مشتاقان مبارک باد... امام موسی کاظم (ع) : اگر یکی از جوانان شیعه را بیابم که در احکام و دستورات دینی اش مطالعه نمی کند و درصدد یادگیری آنها و شناخت دین نیست او را بیست تازیانه خواهم زد. بحارالانوار جلد 17 صفحه 208 امام کاظم (ع) : عمل نیک خویش را بسیار مشمارید و گناه اندک خویش را کم نشمارید زیرا گناه اندک اندک جمع میشود و بسیار میشود. کافی جلد 4 صفحه 426 سه چیز نشانه اجابت دعا است . امام کاظم (ع) میفرمایند : چون تنت لرزید ، و اشکت روان شد ، و دلت ترسید ، به رحمت حق امیدورا باش که تیرت به هدف رسیده. ( یعنی دعایش مستجاب میشود ) خصال الصدوق جلد 1 صفحه 110 حضرت ابى الحسن (کاظم ) علیه السلام فرمود: همانا دعاء برمى گرداند آن چه را مقدر شده و آنچه را مقدر نشده ، عرض کردم : مقدر شده را دانستم مقدر نشده کدام هست ؟ فرمود: تا اینکه تقدیر در مورد آن نشود. اصول کافى جلد 4 صفحه 215 حضرت ابوالحسن (حضرت کاظم و یا حضرت رضا علیهما السلام ) فرمود: چون نماز مغرب را خواندى پایت را نکش و با کسى سخن مگو تا صدبار بگوئى : ((بسم اللّه لرحمن الرحیم ، لا حول و لا قوة الا باللّه العلى العظیم )) و صد بار هم پس از نماز صبح بگو، پس هر که آنرا گوید خداوند از او صد نوع از انواع بلا دفع کند که از آن انواع است : پیسى و خوره و (بلائى که از) شیطان و سلطان (رسد).اصول کافى جلد 4 صفحه 304 بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر... بادرخشیدن حضرت رقیه (س) در سال 57 هجری قمری ، خانه امام حسین (ع) وام اسحق گرمای تازه ای یافت ، حضرت رقیه (س) در اوان کودکی مادر را از دست داد و دردامان عمه اش حضرت زینب (س) تربیت شد . بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک فرج والعافیة والنصر... آقاجان مولای مهربان بعد از کلی غم و اندوه امروز روز تسلای خاطر شما روز ولادت پنجمین اختر آسمان امامت است ، ما هم این روز فرخنده را به محضرتون تبریک عرض میکنیم... یکی از نکته‌های ارزنده و جالب توجه زندگانی امام باقر علیه‌السلام اهتمام ایشان در جلب محبت افراد خانواده و فراهم‌آوردن لوازم تحکیم خانواده است. «حسن زیات بصری» به همراه یکی از دوستانش به حضور امام شرف یاب می شود. وی پس از ورود به اتاق امام با صحنه‌ای روبه رو می شود که تعجب او و همراهش را بر می انگیزد. او امام و اتاقش را در حالتی بسیار آراسته ملاقات می کند. به هر حال، پرسش هایش را مطرح می کند و پاسخ می شنود. هنگام برخاستن و خارج شدن، امام به او می فرماید: «فردا همراه دوستت نزد من بیا». روز بعد به منزل امام می آید، ولی ایشان را در اتاقی خاکی که فقط حصیری در آن پهن بود با پشمینه بر تن می‌یابد. امام به او فرمود: «ای برادر بصری! اتاقی را که دیشب مشاهده کردی، اتاق همسرم بود و اسباب و اثاثیه ای هم که در آن بود به او تعلق داشت. او خودش را برای من زینت کرده بود و من همباید خود را برای او زینت می کردم. بنابراین، گمان بد به دل خویش راه مده» او گفت: فدایت شوم! سوگند که در مورد شما بدگمان شده بودم، ولی اینک خدا بدگمانی را از دلم بیرون کرد و دریافتم که حقیقت، همان است که شما فرمودید». برگرفته از سایت تبیان بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر... ماه صفر مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللَّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ! وقایع روز بیست و هشتم ماه وقایع روز سیام ماه منابع: سایت پژوهشکده امام باقر(علیه السلام) بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر... 4 نوع گریه بر حضرت ابا عبدالله علیه السلام توسط عزاداران انجام میشود: یک نوع گریه فقط به واسطه جریحه دار شدن احساسات و عواطف انسانی بوجود می آید. این نوع گریه ارتیاطی با شخصیت امام حسین و ماهیت حادثه ندارد و صرفاً به علت مواجهه با حوادثی ناراحت کننده رخ می دهد: مثل گریه بر فوت عزیزان یا گریه بر حادثه دیدگان زلزله بم. نوع دیگر گریه مشابه اولی بر اثر عواطف و احساسات پاک انسانی است با این تفاوت که جوهره آن معرفت و علم به جایگاه ائمه اطهار است. یعنی با توجه به مقام والای امام حسین و رسالت او مبنی بر هدایت عموم انسانها آن نحوه برخورد مردم روزگار با وی انسان را در اندوهی عظیم فرو می برد. نوع دیگر گریه، گریه بر خویشتن است. گریه شیعیان نادم و پشیمانی که خود را ملامت می کنند و از این می هراسند که مبادا مولایشان امام زمان آنها را به جهاد فراخوانده باشد و ایشان همچنان در غفلت باشند. یک نوع دیگر گریه هم هست که در دل آن پنهان است. گریه ای ناشی از خضوع. خضوع در برابر عظمت انسانهایی که این چنین پاکبازی می کنند و هیچ برای خویش نمی خواهند و جز اطاعت خدا و ولی امر او هیچ نمی بینند. «چون آیات خدا بر آنها عرضه شود، بر روی زمین می افتند و می گریند و بر فروتنی آنها می افزاید(اسرا،109)» مسلماً هیچیک از عواطف انسانی را نمی توان مشخصا تفکیک کرد و تمییز داد و افراز کرد. بالاخص گریه بر حضرت سیدالشهدا که از متعالی ترین عواطف انسانی است و مسلماً نمی توان دقیقاً گفت که اکنون این گریه از کدام نوع است، اما مهندسی کردن رفتارها، برای کمک به خالص کردن اعمال و بالا بردن ارزش آنها بسیار ثمربخش است. منبع: برگرفته از وبسایت سوتک! بسم الله الرحمن الرحیم اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة والنصر... آجرک الله یا بقیة الله (عج) پاداش زیارت امام حسین (ع) امام حسین روز پنجشنبه دوم محرم به کربلا رسید و از جمله کارهایی که کرد این بود که بخشی از اراضی آن سرزمین را به 60 هزار درهم خریداری نمود، تا جسد او و یارانش در مکان مباح دفن شود، سپس زمین ها را به خود آنها بخشید ولی شرط کرد که قبر او را به زایران حسینی نشان دهند، و از آنان تا سه روز پذیرایی کنند و ... [1] امام حسین علیه السلام می دانست که حقیقت او، روزگار بنی امیه و بنی عباس را تاریک خواهد کرد و قبر وی مورد زیارت عاشقان ولایت قرار خواهد گرفت و از این طریق نهضت حسینی ادامه خواهد یافت و اهداف نهضت آن بزرگوار فراموش نخواهد شد. لذا حضرت امام رضا علیه السلام می فرمایند: از جمله وظایف شیعیان در مورد امامان خود این است که قبر آنان را زیارت نمایند ... [2] و حضرت امام باقر علیه السلام می فرمایند: به شیعیان ما برسانید که زیارت قبر حسین را فراموش ننمایند، زیرا زیارت قبر او برای هر مومنی که آن حضرت را از جانب خدا امام می داند، لازم است. [3] و حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند: هر کس در صورت امکان به زیارت قبر حسین بن علی نرود و بدون زیارت او از دنیا برود، دین و ایمان او ناقص است! و چنانچه اهل بهشت باشد در کنار مومنین شایسته احساس حقارت و کمبود می نماید. [4] و حضرت رضا علیه السلام می فرمایند: هنگامی که کسی مرقد پاک امامش را زیارت کند. همان امام در روز جزا از او شفاعت می کند.[7] هان ای مردم! بدانید که پاداش زیارت قبر حسین علیه السلام در کربلا همانند زیارت خدا در عرش او است.[8] و حضرت امام صادق علیه السلام در ارزش زیارت آن حضرت می فرمایند: امام حسین علیه السلام در پیشگاه خدا، توجه خاصی به زائرش دارد و آنان را خوب می شناسد و برای آنان استرحام نموده و دعا می کند و از آباء و اجدادش می خواهد که زوار او را دعا کنند، بدین وسیله زائرین ابا عبد الله با بخشش گناه خود بر گردند! [9] در حدیث دیگر می افزاید: هر کس امام حسین علیه السلام را عارفانه زیارت کند، پاداش او از پاداش هزار حج و عمره مقبول بیشتر است! و گناهان او نیز بخشوده می گردد.[10]
در سال 60 هجری قمری ، حضرت رقیه (س) به همراه کاروان راهی کربلا گردید . گویند در روز عاشورا ، هنگام وداع حضرت امام حسین (ع) با اهل بیت ، حضرت رقیه (س) خواب بود وپدر را ندید ، از این روبارها از عمه اش زینب (س) سراغ پدر را می گرفت .
پس از واقعه جانسوز عاشورا ، کاروان اسرا به همراه سرهای مطهر شهدا ابتدا به کوفه و سپس به شام حرکت کرد . پس از ورود اهل بیت امام حسین (ع) به شام ، آنها را درخرابه ای نزدیک کاخ یزید ملعون جای دادند .
سختی های بسیار خرابه شام حضرت رقیه (س) را به شدت آزرده بود و یکسره بهانه پدر را می گرفت . یزید ملعون دستور داد سر پدر را برای او ببرند . حضرت رقیه (س) سر پدر را به دامان گرفت و درد دلها با سر بریده پدر کرد و سرانجام جان به جان آفرین تسلیم نمود و در همانجا غریبانه به خاک سپرده شد .
به راستی تصور این مصیبت که کودکی تنها با 3 سال سن با غم بی مادری و فراق بابا وتحمل آن همه مصیبت جانگداز ، باز هم مورد آزار و اذیت قرار می گیرد قلب هر موجود با احساسی را به درد می آورد .
امروزه مرقد مطهر این نازدانه ابا عبدالله الحسین (ع) در شهر شام در سوریه به صورت بارگاهی عظیم وآبرومندی برای زیارت مشتاقان اهل بیت پیامبر (ص) درآمده است و همه روزه هزاران نفر عاشق به کوری چشم دشمنان ، آن عزیز را زیارت می کنند.
در نامگذاری این ماه، دو وجه ذکر کردهاند:
1. از «صُفْرَة (زردی)» گرفته شده؛ زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده است.
2.از «صِفْر (خالی)» گرفته شده؛ زیرا مردم پس از پایان ماههای حرام، رهسپار جنگ میشدند و شهرها خالی میشد.
این ماه، معروف به شومی و بدشگونی است. از پیامبر اکرم (ص) درباره ماه صفر، چنین نقل شده است:
هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او میدهم.
لذا در این ماه، به دادن صدقه اهتمام بیشتری شود و برای ایمنی از بلاها، دعای زیر هر روز ده مرتبه خوانده شود:
یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا
ای سخت نیرو، و ای سختگیر! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! خوارند از بزرگیات همه خلقت. پس کفایت کن از من شرّ خلق خودت را، ای احسان بخش! ای نیکوکار! ای نعمت بخش! ای عطا دِه! ای که معبودی جز تو نیست! منزّهی تو! به راستی من از ظالمانم. اجابت کردیم برایش و نجاتش دادیم از غمّ و همچنین نجات دهیم مؤمنان را، و رحمت کند خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزهاش!
وقایع روز اوّل ماه صفر:
شهادت زید بن علی بن حسین در سال 121 ه.ق.
وقایع روز سوم ماه صفر:
ولادت امام باقر (ع) در سال 57 ه.ق.
اعمال روز سوم ماه صفر:
1. نماز گزاردن. دو رکعت نماز که در رکعت اوّل، سوره حمد و فتح، و در رکعت دوم، سوره حمد و اخلاص خوانده شود.
پس از نماز:
الف) صد مرتبه صلوات.
ب) صد مرتبه «اَللَّهُمَّ الْعَنْ الَ اَبی سُفْیانَ».
ج) صد مرتبه استغفار گفته شود و از خداوند متعال، طلب حاجت شود.
وقایع روز هفتم ماه صفر:
ولادت امام موسی کاظم (ع) در سال 128 ه.ق.
وقایع روز بیستم ماه صفر:
اربعین حسینی.
بازگشت اسیران حادثه کربلا به کوفه.
اعمال روز بیست و هفتم صفر:
1. خواندن زیارت امام حسین (ع). 2. خواندن زیارت اربعین. در روایتی از امام عسکری (ع)، خواندن زیارت اربعین، از نشانههای مؤمن بر شمرده شده است.
رحلت پیامبر اکرم (ص) در سال 11 ه.ق
شهادت امام حسن مجتبی (ع) در سال 50 ه.ق
اعمال روز بیست و هشتم صفر:
1. عزاداری و سوگواری کردن.
شهادت حضرت رضا (ع) در سال 203 ه.ق اتفاق افتاد. البته تاریخ شهادتش را آخر ماه صفر نقل کردهاند ولی معلوم نشد در سال شهادت، این ماه بیست و نه روز بود یا سی روز. (293)
- المراقبات، جواد الملکی التبریزی، چاپخانه حیدری، قم، 1381 ق، ص 18.
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، افتخاری، تهران، 1375 ش، ص 293.
- آشنایی با زندگی امام باقر (ع) ولادت امام محمد باقر (ع)، در اوّل ماه رجب، یا سوم ماه صفر سال 57 هجری در مدینه بوده است. ایشان در روز دوشنبه هفتم ذی حجّه سال 114 هجری در مدینه وفات نمود. بارگاه نورانی آن حضرت، قبرستان بقیع، و مدت عمر ایشان، 57 سال است. پدر بزرگوارش، امام سجّاد (ع) و مادرش، فاطمه دختر امام حسین (ع) بود. آن حضرت، «ابن الخیرتین» و «عَلَویٌّ بین علوّیین» بود. فرزندان آن حضرت عبارتاند از: 1. جعفر [امام صادق (ع)]، 2.عبداللَّه، 3. ابراهیم، 4. عبیداللَّه، 5. علی، 6. زینب. 7. امّسلمه.
دوره امامت آن حضرت و فرزند بزرگوارش امام صادق (ع)، مقارن با تبلیغات سرّی بنی عبّاس و درگیری آنان با حاکمان بنیامیّه بود. بدین جهت، فرصتی مناسب، برای این دو امام در نشر دین و تعلیم و تربیت به وجود آمد. امامت آن حضرت، نُه یا ده سال به طول انجامید.
زمامداران غاصب در دوره ایشان عبارتاند از: 1.ولید بن عبدالملک، 2. سلیمان بن عبدالملک، 3. عمر بن عبدالعزیز، 4.یزید بن عبدالملک، 5.هشام بن عبدالملک.
از سخنان آن حضرت است:
عالِمٌ یُنْفَعُ بِعِلْمِهِ اَفْضَلُ مِنْ سَبْعینَ اَلْفِ عابِدٍ.
دانشمندی که از دانش او سود برده شود، از هفتاد هزار عبادت کننده [بدون علم]، برتر است.
- بحارالأنوار، محمّد باقر المجلسی (م 1111 ق)، المکتبة الاسلامیة، ج 98، ص 348.
- همان.
- همان؛ مفاتیح الجنان، ص 467.
- همان.
- حضرت رضا (ع)، در روز 11 ذی حجّه سال 148 هجری در مدینه به دنیا آمد و در آخر صفر سال 203 هجری در طوس در 55 سالگی به شهادت رسید. بارگاه ملکوتی آن حضرت در مشهد مقدّس است. پدر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر(ع) و مادرش امّالبنین (نجمه) نام داشت.
شیخ مفید و طبرسی گفتهاند: امام رضا (ع) یک فرزند داشت و نام او محمد بن علی[جواد (ع) ]بود. امامت آن حضرت، بیست سال بود. ده سالِ آن در خلافت هارون الرشید، پنج سال در حکومت امین و پنج سال دیگر، در حکومت مأمون واقع شد.
وقتی مأمون روی کار آمد، از حضرت دعوت کرد تا به مَرْو بیاید و بر این دعوت، اصرار ورزید تا این که در سال 200 ه.ق. حضرت مدینه را به مقصد مَرْو ترک کرد.
حوادث مهمّ این سه سال عبارتند از:
1. عبور حضرت از نیشابور و خواندن حدیث «سلسلة الذَهَب» در جمع مردم آن شهر؛
2. قبولی مشروط ولایت عهدی مأمون در سال 201 ه.ق.
3. مناظرات علمی حضرت با علمای ملل و ادیان.
4.رفتن حضرت برای ادای نماز عید فطر و برگرداندن ایشان به دستور مأمون.
کلمات گهربار ایشان، در مجموعههای مستقل گردآوری شده و موجود است از جمله:
1. عیون أخبار الرضا (ع)، شیخ صدوق.
2. مسند الامام الرضا (ع) (2 ج)، عزیز اللَّه عطاردی.
3. موسوعة کلمات الامام الرضا(ع)، پژوهشکده باقرالعلوم (ع).
| Design By : Pichak |
